Η Ερασιτεχνική Θεατρική Ομάδα "Οι Άστεγοι" παρουσιάζουν την θεατρική παράσταση "Αγαπημένη Λωξάντρα" 8,9 και 10 Δεκεμβρίου στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης
Η «Λωξάντρα» μας
Η «Λωξάντρα» είναι ένα βιβλίο πλημμυρισμένο από αγάπη, συναισθήματα και αρώματα. Διαβάζοντάς το, αναβλύζουν από μέσα σου «συγγένειες» που λογικά δεν έχεις με την ηρωίδα. Κι όμως εσύ τις νιώθεις. Η «Λωξάντρα» πηγάζει από την συλλογική μας μνήμη. Είναι η δικιά μας γιαγιά, που ψιθυρίζει στ’ αυτί μας την ιστορία της κι εμείς μαγεμένοι την ακούμε και τη νιώθουμε. Είναι η μάνα μας. Είμαστε εμείς οι ίδιοι που κουβαλάμε καρτερικά μέσα μας την ιστορία όλων αυτών και καταλήγουμε να μην ξεχωρίζουμε πια από δαύτους, παρά μόνο μέσα απ’ όσα φέρνει ο χρόνος και η εποχή του.
Αυτό που ανακαλύψαμε σαν Ομάδα είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις τη χαρακτηριστική πολίτικη προφορά ή να μαγειρεύεις τα λαχταριστά της φαγητά ή να είσαι «θρησκευάμενος» για να καταλάβεις τη μεγαλοσύνη αυτής της γυναίκας. Γιατί η Λωξάντρα δεν θα υπήρχε, εάν δεν υπήρχε όλος αυτός ο κόσμος που την περιβάλλει και οι μνήμες που κουβάλησε αυτός ο κόσμος και μέσα από αυτές, μας έκανε κοινωνούς της.
Το σόι της
Η Λωξάντρα ήταν μία πληθωρική και γεμάτη καλοσύνη γυναίκα που γεννήθηκε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη. Παντρεύτηκε σε μεγάλη ηλικία τον Δημητρό, έναν καλοκάγαθο διανοούμενο χήρο, του οποίου η πρώτη γυναίκα, η Θεανώ, πέθανε σε νεαρή ηλικία, αφήνοντάς του 4 παιδιά: τον Επαμεινώνδα, το Θεόδωρο, τον Γιώργο και την Αγαθώ. Η Λωξάντρα έβλεπε τα παιδιά αυτά σαν δικά της. Το ζευγάρι έκανε πολλά χρόνια να αποκτήσει παιδιά και τελικά κατάφεραν και έκαναν τον Αλεκάκη και την Κλειώ. Ο Επαμεινώνδας έφυγε πολύ μικρός από το σπίτι, έγινε ναυτικός και έκανε πολλά χρόνια να γυρίσει πίσω. Ο Θεόδωρος απέκτησε πολλά χρήματα και παντρεύτηκε μία Γαλλίδα, την Καμίλλη. Ο Γιώργος είχε σύζυγο την Ασπασία και είχαν ψιλικατζίδικο, ενώ η Αγαθώ παντρεύτηκε τον Μανωλιό, ο οποίος ήταν μαραγκός, αλλά μετά δούλεψε δίπλα στον Θεόδωρο. Ο Αλεκάκης σπούδασε και ανέλαβε τις επιχειρήσεις του Θεόδωρου. Η Κλειώ παντρεύτηκε τον Γιώργο, μηχανικό στα καράβια και φίλο του Επαμεινώνδα. Έκαναν μία κόρη, την Άννα, στην οποία η Λωξάντρα είχε τρομερή αδυναμία. Για χάρη του, οι τρεις γυναίκες μετακόμισαν στον Πειραιά για αρκετά χρόνια, αλλά τελικά το ζευγάρι χώρισε και, μετά από πολιτικές αναταραχές στην Ελλάδα, ξαναγύρισαν στην Πόλη.Η Κλειώ, εν τω μεταξύ, είχε γνωρίσει τον Τάκη, ο οποίος την ακολουθεί στην Πόλη και ζει μαζί της. Από την ιστορία μας, βέβαια, δεν μπορούν να λείπουν η υπέροχη Ελεγκάκη, νύφη και καλύτερη φίλη της Λωξάντρας, η οποία είχε κι αυτή τα παιδιά της: Την Ευτέρπη, την Ευφυμία και τον Μπέμπεκα, αλλά και η Σουλτάνα και ο Ταρνανάς… που απλά είναι η Σουλτάνα και ο Ταρνανάς!
Η συγγραφέας
Η Μαρία Ιορδανίδου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1897 και πέθανε στην Αθήνα το 1989. Έζησε στο Βατούμ της τσαρικής Ρωσίας και στην Αλεξάνδρεια, όπου γνώρισε τον σύζυγό της. Όταν επέστρεψε στην Αθήνα, εργάστηκε στην πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης. Στα χρόνια της Κατοχής, διώχτηκε και κλείστηκε σε διάφορα στρατόπεδα. Τη «Λωξάντρα» την έγραψε σε ηλικία 65 χρονών και ουσιαστικά πρόκειται για την ιστορία της γιαγιάς της, όπου, μέσα από τη ζωή της, μας περιγράφει τη ζωή των ανθρώπων της Πόλης πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
